antygeny
Do³±czy³: 06 Maj 2022
Posty: 3
|
|
 Lizosomy |
 |
„Lizosom” to termin pierwotnie wymy¶lony przez Christiana de Duve w 1955 w celu opisania nowo odkrytej organelli, która zawiera³a pulê rozpuszczalnych hydrolaz zdolnych do degradacji bia³ek, kwasów nukleinowych, wêglowodanów, lipidów i szcz±tków komórkowych. Ze wzglêdu na te ³atwo wykrywalne czynno¶ci, lizosom szybko zyska³ reputacjê komórkowego „kosza na ¶mieci” lub „kosza na ¶mieci”. Istnieje wiele dróg, którymi lizosomy otrzymuj± swoje substraty. Ogólnie rzecz bior±c, materia³ zewn±trzkomórkowy przeznaczony do degradacji jest dostarczany do lizosomu poprzez endocytozê, podczas gdy odpady wewn±trzkomórkowe s± usuwane przez lizosom w procesie autokatabolicznym znanym jako autofagia. Te kataboliczne zdarzenia zachodz± w silnie kwa¶nym ¶wietle (pH oko³o 4,5–5,0) lizosomu, który jest oddzielony pojedyncz± dwuwarstw± lipidow± od cytoplazmy. Aby utrzymaæ sta³e kwasowe ¶rodowisko wymagane do wewnêtrznej aktywno¶ci hydrolitycznej, lizosom stale pompuje protony (jony H + ) przez ograniczaj±c± j± b³onê za pomoc± wakuolowej H + -ATPazy (v-ATPazy). Ten gradient protonów stanowi równie¿ si³ê napêdow± dla sprzê¿onego z protonami transportu metabolitów, jonów i rozpuszczalnych substratów do i ze ¶wiat³a lizosomów i jest niezbêdny do prawid³owego kierowania nowo zsyntetyzowanych enzymów lizosomalnych z aparatu Golgiego do lizosomu. Rozpraszanie transb³onowego gradientu protonów skutkuje nieefektywnym sortowaniem ³adunków, zmienionym ruchem b³onowym, upo¶ledzon± degradacj± odpadów komórkowych i ostatecznie zaburzeniami metabolicznymi. Oprócz swojej ustalonej roli w oczyszczaniu komórkowym, lizosom anga¿uje siê w ró¿ne procesy biologiczne, w tym wydzielanie, naprawê b³ony plazmatycznej, odpowied¼ immunologiczn±, transport cholesterolu i homeostazê jonów metali, a tak¿e niedawno odkryte role w wykrywaniu sk³adników od¿ywczych i regulacji genów.
https://www.gentaur.pl/aat-bioquest/struktury-komorkowe-i-organellum/lizosomy
|
|
